Parijs lijkt zijn reputatie als een evenement waar het moeilijk is om grote werken te verkopen, te hebben afgeschud. Aan het einde van de dag op woensdag meldde de David Zwirner-galerij dat het voor meer dan $20 miljoen aan werken had verkocht op Paris+, waaronder een schilderij van Kerry James Marshall voor $6 miljoen. Hauser & Wirth meldde dat het zijn stand had uitverkocht, aangevoerd door een “Female Portrait Composition” van George Condo uit 2023 voor $2,35 miljoen1.

Op de Paris+ beurs en de satellietevenementen was er veel gepraat over het verschuiven van het zwaartepunt van de kunstwereld in Europa van Groot-Brittannië naar Frankrijk. “Er gebeurt iets. Mensen willen nu naar Parijs komen,” zei de in Londen gevestigde hedendaagse kunsthandelaar Niru Ratnam, die deze week exposeerde op de Paris Internationale beurs voor opkomende galerieën. Vergeleken met de recente Frieze-beurs in Londen, “zijn er veel meer Amerikanen en Chinezen,” voegde Ratnam toe1.

Sinds de stemming van Groot-Brittannië in 2016 om de Europese Unie te verlaten, is er veel gesproken over de verschuiving van de Europese kunsthandel van Londen naar Parijs. Deze week in de Franse hoofdstad, met invloedrijke namen als de mega-galerij Hauser & Wirth, Mendes Wood uit Brazilië en het in Londen gevestigde Modern Art die de steeds langer wordende lijst van internationale dealers die ruimtes in de stad openen, en de tweede editie van de Paris+ By Art Basel beurs met 154 exposanten, was dit gesprek luider dan ooit1.

“De privé-investeringen zoals de Fondation Louis Vuitton, de Bourse de Commerce en de Fondation Cartier hebben de naald naar Parijs doen kantelen,” zei Marc Payot, de president van Hauser & Wirth, dinsdag bij de opening van het elegante nieuwe vier verdiepingen tellende galerij van het bedrijf in de buurt van de Champs-Élysées1.

Het is nu een internationaal platform,” zei Payot. “Als je een serieuze kunstenaar hebt en je toont ze in Parijs, komen de klanten.” Deze visie werd onderschreven door andere grote galerijen die nieuwe werken toonden van namen die zowel door musea als particuliere verzamelaars worden begeerd1.

De kunstmarkt van Groot-Brittannië draait nog steeds meer dan twee keer zoveel om als Frankrijk, volgens de schattingen van het meest recente Art Basel & UBS Art Market-rapport. Britse veilinghuizen en dealers realiseerden in 2022 een omzet van $11,9 miljard, vergeleken met net geen $5 miljard in Frankrijk. Maar de cijfers van het rapport zijn scheefgetrokken door grote openbare veilingen in Londen en betrouwbare vergelijkende gegevens over vertrouwelijke galerijverkopen blijven ongrijpbaar1.

Bij de preview van de Paris+ beurs op woensdag was de in Los Angeles gevestigde kunstadviseur Lawren Joyce duidelijk: “Parijs is veruit superieur. De energie heeft Londen ingehaald,” zei ze, eraan toevoegend dat “er zoveel nieuwe galerijen zijn geopend met levendige programma’s. De kwaliteit van het werk is beter, dingen worden doordachter gepresenteerd. En verzamelaars brengen hier graag meer tijd door”1.

Verschillende van de meest hoog aangeschreven jongere dealers van Parijs – waaronder High Art, Edouard Montassut, Cecile Fakhoury, Fitzpatrick en Christophe Gaillard – waren geclusterd in de noordelijke uitbreiding van de beurs1.

De lange lijst van internationale kunstwereldberoemdheden die Art Basel zei dat de beurs had bezocht, suggereert dat Paris+, gecombineerd met satellietaanbiedingen zoals Paris Internationale, Offscreen – gewijd aan installaties, stilstaande en bewegende beelden – en Asia NOW, samen met de vele galerijshows en institutionele tentoonstellingen van de stad, optellen tot een steeds overtuigender pakket1.

Terug in het begin van de jaren 2000, toen Young British Artists zoals Damien Hirst en Tracey Emin de Europese hedendaagse kunstscène domineerden, was “Parijs dood,” volgens Julie Boukobza, een onafhankelijke curator gevestigd in de Franse hoofdstad. “In de afgelopen vijf jaar zijn de dingen verschoven,” voegde ze eraan toe1.

Maar deze verschuiving is gedreven door internationale dealers en verzamelaars, zei Boukobza, in plaats van een nieuwe golf van jonge creatieve mensen die in Parijs zelf werken, wat, net als veel Europese hoofdsteden, een intimiderend dure plek is geworden om te wonen en te werken, zei ze. “Parijs wordt zeker gezien als een groeimarkt,” zei Drew Watson, het hoofd van kunstdiensten bij Bank of America Private Bank. “Je hebt veel momentum,” voegde hij eraan toe1.